Is de bedoeling van het leven niet, je horizon te verbreden!,

Is de bedoeling van het leven niet, je horizon te verbreden! De zin letterlijk nemen, 'Je horizon verbreden', kan ik mij voorstellen, dat het bij jou een bepaalde associatie oproept met, ga lekker op reis, ontdek de wereld. Maar daar heb je wel een grote zak geld voor nodig en die heb ik niet. Dus maak mij nou niet lekker met een dode vis.

De zin 'Je horizon verbreden' kan ook iets anders inhouden dan de letterlijke betekenis. Dan zegt het, vanaf je geboorte ben je op reis en mag je elke dag iets nieuws ontdekken. Als klein kind ontdekken we elke dag iets nieuws, van praten, leren lopen, rekenen, taal. De drempel overstappen naar school, zelf op de fiets ergens naartoe.

Allemaal stappen waarmee we onze horizon verbreden. Wat voor kinderen, pubers heel normaal is, ze weten niet beter en gaan gewoon, soms schuchter, soms verlegen, soms angstig, maar ze hebben een houvast, een veilige haven waar ze op terug kunnen vallen, die er voor ze is, als ze het zelf even niet aankunnen. Hun ouders, hun opvoeders, althans als die er op de juiste manier zijn om ze op te vangen op de momenten dat ze het nodig hebben.

Zo ben je de eerste 25 jaar van je leven, bijna de hele dag bezig met je horizon te verbreden. En dan, dan denken we, dat we er zijn. Dat schijnt zo rond ons 25ste te gebeuren. We denken dan schijnbaar dat we zijn uitgeleerd, niets is minder waar. Dan blijven we nog steeds onze horizon verbreden, we hebben het alleen niet zo in de gaten.

We stoppen met naar school gaan, kennis op doen. Er komt iets voor in de plaats, werken, dat wordt een nieuwe daginvulling. Dat we dan ook onze horizon aan het verbreden zijn, hebben we niet direct in de gaten, maar we doen het wel. En zo is een mensen eigenlijk altijd bezig met het verbreden van zijn horizon., hoe mooi is dat!

En het houdt nooit op, we blijven ons ontwikkelen tot dat we ons stoffelijke leven hier inleveren. Tot dat moment verbreed je je horizon. Alleen er bewust van zijn, het je realiseren, vaak niet. Sterker nog, het schijnt dat we na ons 25ste levensjaar onze onbevangenheid en onbevreesdheid inleveren, waardoor we angstig kunnen worden om nieuwe dingen te ondernemen. En angstig kunnen worden, datgene wat we hebben, bang zijn om kwijt te raken. Hiermee werken we het verbreden van onze horizon jammer genoeg tegen.

We willen in die veilige comfort zone blijven vertoeven en het liefst tot aan ons pensioen, dat geeft zekerheid. Dan houd je het wel vol. En als die partner nou ook nog maar bij je blijft, de kinderen niet al te lastig zijn, je baan gegarandeerd is, dan is het leven wel goed. Je bent het verbreden van je horizon aan het tegenwerken en mist hierdoor veel vreugde van het leven.

De bedoeling van het leven is, elke dag het maximale uit het leven halen. Een leven waarin we op zoek zijn naar zekerheden, de angst ons in de greep heeft voor een verandering die ons kan overkomen, daarmee zeg je. Ik ben bang, ik durf niet te leven, ik wil vasthouden aan wat er is. Daarmee ondermijn je jezelf om voluit te leven.

De verbinding met jezelf raakt in de knoei, met gevolg dat de dingen om je heen ook in de knoei raken en verward raken en je snapt waar het heengaat. Je bent het verbreden van je horizon tegen gaan houden, stop gaan zetten, door de angst, je bent het van je af gaan duwen en daarmee duw je wat is van je af en zal verdwijnen. En juist datgene wilde je niet.

Om datgene wat is er te laten zijn, verbreed je horizon, zet je angsten opzij, zie ze en ga er doorheen. Wees je daar van bewust, dan zal datgene wat is alleen maar mooier worden, dat geef je ruimte om te groeien in plaats van te verleppen.
Medium Claire

Datum: 29-05-'19

Terug naar overzicht